0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Bizim kuşak amatör futbolu Bandırma’da dibine kadar yaşamış bir nesildi.  Amatör lig maçları Cinçukuru stadında tamamen dolu tribünler önünde oynanırdı. Her mahallenin bir futbol takımı vardı. Şimdi üç beş mahalle takımı kalmış olmasının üzüntüsünü bizler yaşıyoruz. Bugün sizlere Bandırma’da amatör futbolun efsanelerinden biri olan Aydın Çelik’I hatırlatacağım. Evet doğru hatırladınız. Aydın Abi,  Etispor’un kalesini yıllarca korumuş, kaptanlığını yapmış efsane kalecisi idi. Aydın Çelik ile Şehir Gazetesi ofisinde bir araya geldik. Bu sohbet Ekrem Alkay olmadan olmazdı tabi. Üçümüz başladık anlatmaya. Yaşı kemale erenler ile sohbet etmek inanın bir başka oluyor. Bunu bir kez daha tattım.

Transfer ücreti mi o da ne?

Aydın Abi başladı anlatmaya “ 1949 Yılında Susurluk’ta doğdum. Babam memurdu. Manyas’ta ilk ve orta eğitimimi alırken Kurtuluşspor’da oynamaya başladım. Babam Susurluk’a tayin olunca bende 16 yaşımda Susurluk 5 Eylül takımına geçtim. Ilk iki maç lisansım yetişmediği için sahte lisans ile oynadım. O ilk heyecanlarımı hiç unutamam. 2 sene aralıksız o takımda oynadım. Daha sonra Susurluk Şeker takımına transfer oldum. Transfer oldum dememe bakmayın. O zamanlarda transfer ücreti falan ne gezer. Oynayacak takım bulduk mu Dünyalar bizim olurdu. Her neyse, Şekerspor’a transfer olunca beni sigortalı yaptılar. İlk sene Adem Ağabeyin arkasında bekledim. Sonra kaleyi devralarak 3 sene Şekerspor’da oynadım.

Yaşım gelince askere gittim. Acemi birliğim Kütahya idi. Orada seçilerek Eskişehir Havagücüne götürüldüm. Eskiler hatırlar o zamanlar Havagücünde oynamak büyük başarıydı. Neyse  Havagücü takımını kalesini koruyarak askerliğimi tamamladım. Havagücünde ilk aklıma gelen arkadaşlarım, Göztepeli Mehmet, Lüleburgazsporlu Mehmet Can, Beşiktaşlı Kahraman, Erdekli astsubay Şinasi idi. “

30 lira yevmiye ile Etibank’ta işe başladım

Aydın Çelik, Ekrem Alkay ve ben sohbete kısa bir ara verip çay içip eski günlerin anılarını başladık anlatmaya. Bizim Eko’da sohbet bitmez. Neyse Aydın Abi Etispor’a geçiş hikayesini anlatmaya başladı. “ Askerliğim bitince Bandırma’ya geldim. Yıl 1971 idi. Muzaffer Çil Hoca beni Etispor’a çağırdı. Transfer olurken Mehmet Mumcu Müdürüm bana mutlaka pazarlık yap diye uyarınca 28 lira ile başlayan yevmiye pazarlık 30 lira yevmiye ile sona erdi. Böylece sigortalı olarak 30 lira yevmiye ile Etibankta işe başladım. Baba Recep 30 lira yevmiye duyunca çok şaşırmıştı. Elektrik atölyesinde çalışmaya başladım. Asit fabrikasının montojında çalışıyoruz. Işten çıkıp antrenmanlara ve maçlara gidiyoruz. Takımın hocası rahmetli Ertuğrul Aslan idi. Baba Recep, Ersin, Tuğrul Abi, Çanlı Mustafa, Metin Özdemir, Küçük Hasan, Nazmi abi, Şeref, Kasap Taner, Hanaylı, Orhan ve Köylü Cavit gibi o dönemim amatör futbolundaki en önemli oyuncuları oynama fırsatım oldu.

Etispor Balıkesir 1. Amatör liginin en iyi takımıydı. Yıllarca üst üste bölgede şampiyonluklar yaşadık. Çok güçlü kadromuz ile amatör futbola adeta damgamızı vurmuştuk. Balıkesir’e maça gittiğimiz zaman büyük saygı görürdük. Ancak Erdek ile aramızda amansız bir rekabet vardı. Onlarında kadrosu güçlü idi ama biz daha iyiydik. Erdek’teki maçlarımız her zaman olaylı oluyordu. Askerlerin korumasında arabalarımızın camları kırılmış bir vaziyette Erdek’ten çıkardık. “

Tarihe altın harflerle yazılmış Türkiye Kupası maçları

Sohbet kaçınılmaz olacağı şekilde  Türkiye Kupasındaki tarihi Bursaspor maçına gelince Aydın Abi hem biraz hüzünlendi hem de haklı bir gururu yaşadı. Türkiye Kupasında 4 tur atlamıştık diyen Aydın Çelik “ Amatör ligde yer alan bir takımın Türkiye Kupasında 4 tur atlaması ülke futbolunda gündem olmuştu. 5. Turda Bursaspor ile eşleştik. O zamanlar Bursaspor’un en şaşalı olduğu zamanlardı. Ilk maç günü gelip çatmıştı. İlk maç Bursa’da idi. Maça çok iyi başladık. Küçük Hasan’ın golüyle 1-0 öne geçtik. Bursa’da herkes şok içindeydi. Ancak nefesimiz yetmedi maçın sonlarında iki gol yiyerek maçı 2-1 kaybettik. Rövanş maçında Cinçukuru stadında oturacak tek bir yer kalmamıştı. Yine maçta Ahmet’in golüyle 1-0 öne geçtik. Bu skor bizi çeyrek finale taşıyordu. Amatör bir takım olarak elimizden gelenin fazlasını yaptık. Ancak Bursaspor’un çok kaliteli ve güçlü bir kadrosu vardı. Son ana kadar direndik. Bursaspor kalecisi Necati oyundan atılsa da 2-1 yenilerek elendik. Skor ve oynadığımız futbolumuz ulusal basında büyük yankı uyandırmıştı. 13 sene aralıksız Etispor kalesini korudum ve kaptanlığını yaptım.

Amatör futbolda jübilesi yapılan oyuncu oldum

1984 yılında artık futbolu bırakma zamanı geldiğini anladım. Futbolu bırakma kararını kendi içimde çok zor aldım. Daha ortaokulda başlayan futbolculuğu bırakmak benim için ne kadar zordu anlatamam. Bana senin için Jübile yapacağız dediler. O zamanlar amatör futbolcunun jübile yapması yoktu. Neyse o zamanların en iyi futbolcuları jübile maçımda bir araya geldiler. Kimler yoktu ki, Özer Umdu, Orhan Kapçak, Vahdet, Erdoğan, Muzaffer ve Bursa’dan gelen birçok futbolcu o maçta oynadılar. İsimlerini hatırlayamadığım arkadaşlardan özür dilerim. Etispor beni antrenör kursuna gönderdi. Futboldan kopamadık. 2 sene Tekin Hoca ile beraber Çınarlıspor’u çalıştırdık. Çınarlı takımını 2. Amatör ligden 1. Amatör lige Çıkardık. Sonrasında Balıkesir Amatör Spor Kulüpleri Federasyonunda temsilcilik yaptım. Artık yorulmuştum. Uzun kalecilik hayatımda ailem hep fedakârlık yapmıştı. Ailem ile vakit geçirmek istedim.

Şimdi sadece Bandırmaspor’u takip ediyorum. Bordo beyazlı takımın başarılarıyla mutlu oluyorum. Beni hatırlayan, maçlarımı seyredenlere sizin vasıtanız ile selamlar yolluyorum. Bizim dönem yetişemeyen kardeşlerime de hayatlarında başarıla diliyorum “ Dedi.