Nöbetçi Eczaneler
Bizim yaş grubunun hayalleri arasında Bandırma’nın il olması ve Bandırmaspor’un süper ligde oynaması her zaman ön sıradaydı. Çok ama çok uzun yıllardan bu yana televizyon yayınlarının olmadığı dönemlerde radyodan maçları canlı anlattık, deplasmanlara gittik, kimi gün üzüldük kimi gibi deliler gibi sevindik. Teknoloji gelişince şimdi de sosyal medya platformlarında program yaparak Bandırmaspor’un peşinde olmaya devam ediyoruz. Son birkaç seneden bu yana Süper lige çıkma konusunda ikilem yaşadığımı defalarca dile getirdim. Kalbim ve mantığım arasında adeta mekik dokudum. Kalbim deliler gibi Süper lig derken, mantığım ise yolu sonunu iyi görmüyordu. Dahası 1. Ligde kalmak çok doğru diyordu. Son Bolu ve Çorum maçlarından sonra mantığımın doğru olduğuna karar verdim. Bandırmaspor için bu ligde şimdilik kalıcı olmak, gelirleri arttırıcı projeler ile devam etme konusunda mantığımın tarafında yer aldım.
Süper lige çıkma hayalim sona mı erdi? Asla!!! Ama olmaz dostlar, bu kafayla bizim işimiz şimdilik Süper ligde olmaz. Kuşkusuz bu kararımın altını doldurmak gerektiğinin de farkındayım. Şimdi nereden başlayayım bilmiyorum. Onur Göçmez ile müthiş bir ivme yakaladık. 2 kez süper ligin kapısından döndük. Ülke Bandırmaspor’u gördü ve sevdi. Her 2 maçta da nasıl kaybettiğimizi gördüler. Tamam bizimde hatalarımız oldu ama kaybetmemizin ana nedenleri Federasyon ve hakemlerdi. Lobimizin olmaması büyük etkendi. Bu dönemde tesisleşme konusunda büyük adımlar attık. Gerçekten kulüp, süper lig seviyesinde tesisler ve antrenman sahalarına kavuştu. Böylesine atılım şarttı onu başardık.
Ancak!!! Nüfusu 200 bine dayanan belki de geçen, Bandırma kentini bu hayal ile buluşturamadık. Kent bir türlü Bandırmaspor’a sahip çıkmadı. Sezonun ortasına geldik. Hala takımın isim hakkı yok, göğüs reklamı yok. Yönetimin tüm çabalarına karşın bunu yapacak bir iş insanı ortaya çıkıp elini taşın altına sokmadı. Hayatlarında kulübe 5 kuruşluk faydası olmayan, üye olmayı bile düşünmeyen ve buna rağmen yıllardan bu yana düşme korkusu yaşatmadan takımı zirvede tutan Mustafa Gürsel Hoca’yı eleştirenler sosyal medyada cirit atarken, Süper lig hayali nasıl kurulabilir ki? Bolu ve Çorum maçlarındaki seyirci sayısı 600 iken, tribünler bomboşken Süper ligin kime faydası olabilir ki… Trajikomiktir, maç günlerinde 17 Eylül Karakolu önündeki taraftar sayısı tribündekilerden fazla ise oturup düşünmek gerekmez mi!!!
6222 ile dışarıya itilen seyirci sayısı bu rakamlara ulaşmışsa bu kanunun amacı dışına çıktığı çok açıktır. Kanunların eğitici ve caydırıcı olması gerekirken cezalandırıcı olmasının sonuçlarını ve olumsuzluğunu Bandırma’da da yaşıyoruz.
Gelelim, Süper lig hayalinden vazgeçmemizin ana nedenine…. Maçlarınızı oynayacak bir stadınız yoksa, 38 maçı deplasmanda oynayacaksanız ne işimiz olur ki Süper ligde! Bandırma’ya gelecek takım seyircisi olmayacaksa, kent olarak ne kazanacağız? Kente gelenler alışveriş yapamayacak, Bandırma’yı görmeyeceklerse kente ne faydası olur Süper Ligin? 38 deplasmanı kulüp karşılayabilir belki evet ama oyuncu ücretleri 5 katına çıkarken daha şimdilerde sponsor bulunamazken o paralar nasıl bulunabilir? Hepimiz şunu kabul edelim ki Bandırma’ya stat yapılmadan Süper lig bizim için geri dönülemeyecek günlerin başlangıcı olur. Bu konuda seçim süreçlerinde Bandırma’ya stat sözü veren siyasileri sözlerini tutmaya kent olarak davet etmeliyiz. Kazananları da, kazanamayanları da… Seçimi kaybettiyseniz, gönlünüzdeki Bandırma sevgisini de mi kaybettiniz?
Ben şimdilik süper lig hayalimden vazgeçtim. Ne zaman ki stat yapılır, kent Bandırmaspor’a sahip çıkar, tribünler dolar işte o zaman hayallerimize koşarız.